Postanowiłem zacząć nowy wątek „Energetyka”, w którym mam nadzieję że uda nam się rozwinąć temat elektryfikacji Legnicy liczę na zaangażowanie kolegów. Na początek wrzucam zdjęcia obecnego stanu obiektu, w którym mieściła się Legnicka elektrownia.



Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2013-09-13 13:34 przez janbro.

W byłej hali agregatów prądotwórczych mieści się obecnie stanowisko prób wysokich napięć. Suwnice znajdujące się w tej hali są jeszcze o dziwo przed wojenne. Widać, że do nich nie dotarło ISO (ang. International Organization for Standardization) Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna

Na pierwszych dwóch zdjęciach przedstawia obiekty pamiętające Liegnitz na pierwszym zdjęciu jest część transformatora wyprodukowanego przez firmę z Berlina Volta-Werke Elektricitäts Link [www.hwph.de]
Transformator wciąż na chodzie.
Na drugim zdjęciu Szafka metalowa też pamiętająca dzieje Liegnitz stojąca w przyległym pomieszczeniu do hali głównej.
Trzecia fotka to skan rachunku za energię elektryczną z książki wydanej w 2005 przez Zakład Energetyczny Legnica z okazji 60 rocznicy

Z portalu Urzędu Miasta:
Zespół elektrowni miejskiej.
Pierwsza elektrownia miejska powstała w latach 1897-1898 przy ul. Wrocławskiej (Breslauer Strasse) obok zajezdni tramwajowej.Służyła zasilaniu tramwajów oraz ulicznych latarni, lecz szybko okazała się niewystarczająco wydajna. W tejsytuacjispółka Elektrizitäts-Werke Liegnitz (EWL) w latach 1913-1914 wzniosła nowy zakład w północnej częścimiasta.Elektrownia zwana „am Frauenhaag”, w widłach Młynówki i Czarnej Wody, uruchomiona została 14 lipca1914r.Wybudowana jako wytwarzająca prąd zmienny trójfazowy Drehstrom-Kraftwerk), wkrótce stała się jedyną siłownią miejską. Produkowała jednak także prąd stały (Gleichstrom) o napięciu 500 V do napędu tramwajów oraz dystrybucji do podstacji,gdzie redukowano napięcie na 2 x 120 V. Warunki techniczne spowodowały jednak z czasem zmianę zasilania miasta w części na prąd trójfazowy. Wydajność zakładu wynosiła pierwotnie 4800 KVA (4,8 MW), lecz stopniowo zwiększano ją: w latach 1921 (do 5200 KVA – 5,2 MW) i 1926 (do 9000 KVA – 9 MW). Zasilała w prąd mieszkańców Legnicy oraz obszaru późniejszych powiatów: legnickiego, górowskiego, lubińskiego i wołowskiego. W czasie działań wojennych roku 1945 zabudowania zakładu zniszczone zostały w blisko 60 %. Przejęta została przez wojska radzieckie na okres 15 lat, w roku 1962 przez polskie
kierownictwo postawiona została w stan likwidacji. Po długotrwałym remoncie oraz przebudowie w latach siedemdziesiątych XX w. kompleks adaptowano na potrzeby biur, administracji oraz warsztatów. Wyposażenie stopniowo zdemontowano.


Nie zgadzam się z niektórymi informacjami.Uważam,ze 60 % zniszczenia wojenne to jakaś bajeczka.Nie zgadza mi się też rzekome 15 lat okupacji zakładu przez Sowietów.Według moich danych Rosjanie zdemontowali dwa spośród trzech generatorów(pozostał najmniejszy)a zdewastowane zakłady przekazano administracji polskiej w 1947 roku.
Warto dodac,ze niestniejący już komin zakładu był największym kominem w Legnicy.
Szkoda mi sypiącego się loga zakładu na elewacji.Gdzie się podziewa konserwa-tor?



Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2013-09-04 20:56 przez Kosa25.

Zdjęcie przedstawia cokół który został po kominie gigancie w dawnej EWL

Ciekawy temat. Mam też zagadkę z nim związaną. Posiadam plan miasta z 36 roku na którym ktoś wrysował no właśnie nie wiem co :). Są dwie grupy po trzy rodzaje znaków. Jedne odnoszą się do gazu a drugie do energii elektrycznej. Wrysował je ktoś 21.10.1937 r. Jeśli chodzi o część elektryczną to przypuszczam że są to stacje trafo lub jakieś rozdzielnie (do sprawdzenia w terenie bo dużo stacji trafo jest jeszcze poniemieckich). Co do gazu to nie mam pomysłu. Jak będę miał trochę czasu to przejrzę w pracy podkłady geodezyjne i może do czegoś dojdę. Plan wrzucę jak zrobię jakieś sensowne fotki bo na skanerze to za dużo zabawy.

Tak jak obiecałem zdjęcia planu( posiadam kolorową kserokopię kolega ma oryginał). Może nie są najlepszej jakości ale można się zorientować co i jak.

Cd.

Cd2.

Cd 3.

Ostatnia fotka :) Tak więc czekam na pomysły.

Po telefonie Maćka bym zajrzał na ul. D. Chłapowskiego i zrobił zdjęcia instalacji oświetleniowej ulicy pamiętającej lata trzydzieste. Nie omieszkałem i zrobiłem kilka fotek. Niestety lampy są współczesne, ale instalacja zasilająca jest oryginalna. Ciekawe czy się jeszcze gdzieś zachowała. Jeśli nie to mam nadzieje, że to nie przeoczenie a celowe działanie. Wiem, że konserwator zabytków czynił starania o zachowanie starej infrastruktury energetyki ulicznej. Jeśli tak no to powinni to odrestaurować, bo jak spadnie komuś na głowę to za ras odezwą się mądrale, że to niebezpieczne i należy natychmiast usunąć.

Prawdopodobnie, oznaczenia elektryczne (te z czerwonym kolorze) przedstawiają miejsca węzłowych szafek kablowych 0,4 kV i węzłowych ząłcz kablowych 0,4 kV. Ze względu na stan techniczy zostały one wymienione na nowe przez zakład energetyczny pod koniec lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku. Nowe, które stoją w tych samych miejscach mają oznaczenia SK-numer np. SK-27, SK-52....
Jeśli jest mapa z oznaczeniem infrastruktury kablowej 0,4 kV to musi byś gdzieś tam, mapa z siecią energetyczną 3 i 6kV, która zasilała całą Legnicę.

Ze zdjęcia 002 wynika, że są to miejsca w których już było (vorhanden), lub było planowane zlikwidowanie (zu schliessen), oświetlenie uliczne. Czerwone, punkty elektryczne, zielone gazowe. Oświetlenie było podzielone na kierunkowe-punktowe (Richtungsleuchten) i ograniczone (?) (Eingeschraenkte beleuchtung). Po ilości sądzę, że są to pojedyncze latarnie uliczne.



Zmieniany 2 raz(y). Ostatnia zmiana 2014-03-30 17:49 przez Jacek.

Jacek masz rację :) Opisy zostały tak ładnie wykaligrafowane, że nie zwróciłem na nie uwagi myśląc o nich jako o elementach planu. Tajemnica została rozwiązana.