Kalkwerk Tschirnhaus
Zakłady wapiennicze działały w powiecie złotoryjskim. Eksploatowany tam wapień był podstawowym surowcem w produkcji wapnia budowlanego. Największe wydobycie odbywało się w Wojcieszowie, który od 1896 r. posiadał połączenie kolejowe ze Świerzawą i Marciszowem. Przedsiębiorstwo Kalkwerk Tschirnhaus założył w 1893 r. Richard von Bergmann. W październiku tego samego roku zatrudnił on na stanowisku dyrektora Carla Elsnera, pochodzącego z Gogolina znanego mistrza wapiennictwa. Zakłady otwarto w 1895 r. Pięć lat później w dowód najwyższego uznania za stworzenie i rozwój zakładów wapienniczych został on mianowany królewskim radcą handlowym. W 1920 r. Tschirnhaus przekształciła się w spółkę komandytową, którą tworzyli Heinrich von Bergmann (syn Richarda), dyrektor handlowy przedsiębiorstwa Otto Weigel oraz Karl Elsner. Po kilku latach zakłady stały się spółką akcyjną. Od początku istnienia dyrekcja znajdowała się w Legnicy przy Friedrichplatz 4 (obecnie pl. Słowiański). Firma eksploatowała 18 kamieniołomów, które wraz ze składami kamieni zajmowały 95 ha. Dziennie przerabiano tam od 700 do 1000 ton materiałów skalnych. W 10 piecach pierścieniowych i 4 szybowych wypalano wapno dla budownictwa oraz wapno nawozowe. Młyny produkowały margiel do nawozów i mączkę marmurową dla przemysłu szklarskiego. Kamień surowy kupowały odlewnie żelaza, cukrownie, fabryki celulozy, chemiczne i inne. W 1926 r. zakład zatrudniał 800 pracowników.
Notgeld dyrekcji Zakładów Wapienniczych (1 milion marek)
|
|