Chciałbym was zainteresować czymś takim jak piece dziewiętnastowieczne a są to często okazy niesamowicie piękne.

Dołączam jeszcze trzy fotki i namawiam do poszukiwania bo czas ich mija a i właściciele tych dzieł sztuki użytkowej nie zdają sobie sprawy co posiadają.

Rok temu, gdy szukalem mieszkania, trafiłem do mieszkania przy ulicy Skłodowskiej (chyba 3) gdzie znajdowal sie przepiekny piec z białych gładkich kafli z rzeżbieniami i figórkami aniołków (niestety troche poobłamywane) pośrodku płaskorzeżba.

Bardzo podobny piec jak ten z trauguta znajduje sie u mojego szwagra przy Sw Wojciecha. Sadze, że w wielu mieszkaniach w starych dzielnicach znajduje sie nie jedno takie dzielo sztuki. Niestety ze wzgledu na mały popyt na takei kafle, sporo z tych piecy końszy jako gruz.

Było by świetnie gdybyś pstryknął ten piec u szwagra i wrzucił do tego wątku.

Bardzo cieszy mnie ten wątek.Z tego co wiem jeden z pieców w Legnicy jest wykonany z kafli z Miśni i znajduje się w jakimś rejestrze.Tutaj wrzucam kilka zdjęć.Kiedyś jakaś urzędniczka chwaliła mi się,ze corocznie wydaje się 1000 pozwoleń na ogrzewanie gazowe.Piece umierają w szybkim tempie-dobrze byłoby wyłapać kilka rodzynków z dawnej Liegnitz.

A tutaj ten piec bodajze ze Skłodowskiej.Kiedyś bedę musiał zejsc do piwnicy i odnależć tam drzwiczki z pieca Liegnitz. Ciekawi mnie także ile w Liegnitz było wytwórców piecy.Tutaj wrzucę Menzla,też muszę go kiedyś odnowić.

Kosa25 Czy to na pewno piece Legnickie ten napis (sprzedam). Zaczynając ten wątek miałem nadzieje żeby sprowokować innych do wyszukania i zaprezentowania tego co zostało w Legnicy.

Tak to wszystko Legnica.Nie zrobiłem nikomu reklamy bo te ogłoszenia nie są już chyba aktualne.Chciałem jedynie pokazać co kryje się w legnickich kamienicach.Pozdrawiam!

Temat nie ten sam ale podobny. Jeszcze w latach osiemdziesiątych na Wojska Polskiego 4, na I piętrze (mieszkał tam kiedyś Hoth) była łazienka cała wyłożona kaflami z Delft (malowane na niebiesko, ze scenami holenderskimi np.wiatraki). Być może są tam do dziś, ale sądząc po modernizacjach lat dziewięćdziesiątych, jak np. Wojska Polskiego 5, wątpię w to. Tak na marginesie: kto pamięta windę pod tym adresem? Piękny szyb zabezpieczony siatką i osiatkowana kabina. Teraz jest tam zwykła winda. Prościej było założyć nową, niż wyremontować starą.

Widzę, że temat się rozwija, więc opiszę pewne zdarzenie z okresu jak chodziłem po Legnicy w latach siedemdziesiątych zaglądałem w okna, bo tylko w ten sposób mogłem ustalić gdzie są interesujące mnie piece najlepiej bało to robić przed świętami, bo firanki były pozdejmowane. I tak na piastowskiej trafiłem na sufit kasetonowy z obrazami. I jak poszedłem z kolegą Krzyśkiem robić zdjęcia pieców to nie omieszkałem zajrzeć by sfotografować ten sufit. Kobieta, która tam mieszkała już w drzwiach do nas zaczęła mówić, że tak ciemno było i że go pomalowała jak zobaczyłem go to mi się nogi ugięły. Na suficie były belki drewniane o przekroju gdzieś 20 na 15 cm, podzielony był chyba na 12 części jak dobrze pamiętam. Całość została pomalowana pięknie olejnicą na biało. No cóż nie można mięć do kobiety wielkich pretensji. Chciała mieć jasny sufit, co tam jakieś obrazy ona za nie płaciła, więc nie przedstawiały dla niej żadnej wartości. No cóż ludzie chcą mieszkać w mieszkaniach, które im odpowiadają. Jak to mówią o gustach się nie dyskutuje.
Dorzucam zdjęcia z tego okresu.

Najwspanialsze to, że piec stał w mieszkaniu, w którym było centralne. Zdjęcie zostało zrobione w latach siedemdziesiątych.

Wrzucam trzy piece, które mieściły się w jednym mieszkaniu to nawet na lata siedemdziesiąte nie było normalne. Szkoda, że wtedy nie było cyfrówek, bo często oprócz pieców było więcej rzeczy do uwiecznienia meble stiuki i wiele innej drobnicy.

U moich rodziców na Żwirki są jeszcze dwa takie piece zachowane w bardzo dobrym stanie (czynne) następnym razem jak ich odwiedzę pstryknę kilka fotek to wstawie na forum.Pozdrawiam

Wrzucam kolejne zdjęcia pieca, które dostałem w latach osiemdziesiątych od znajomej. Jest to ciekawy piec o przekroju czworoboku. W zasadzie w pokojach stołowych spotykałem piece o obrusie trujkąta stojące w narorzniku. Piece w pozostałych pokojach miały bryłę prostokąta i z reguły były skromniejsze. Bardzo mi brakuje zdjęcia pieca kuchennego takiego z fajerkami i żeliwnym emaliowanym zbiornikiem na wodę oraz piekarnikiem i często z komorą wielkości piekarnika z metalowymi drzwiczkami do podgrzewania produktów.

Jak prosta bryła a ile uroku dają mieszkaniu a pomyśleć, że właściciel postanowiłby zmienić na nowy to by miał w domu piec, co prawda za darmo, ale wątpliwej, jakości i urody.

Jak sobie przypomnę jak od końca lat pięćdziesiątych do lat siedemdziesiątych wywalano cudowne piece dziewiętnastowieczne a w miejsce nich wstawiano marnej, jakości piece zbyt małej kubatury żeby załatwić jedną czy dwie kafle więcej to trzeba było zdunowi dopłacić. Wielu nie zdawało sobie, że piec o małej objętości nie nagrzeje mieszkanie, że trzeba będzie w nim hajcować, co wydatnie zwiększy koszty jak i żywotność pieca. I stoją teraz takie karakany w pokojach chyba, że właściciel postanowił założyć centralne

Wrzucam kolejne zdjęcia wykonane w latach siedemdziesiątych. Jak widać trafialiśmy czasami na remont mieszkania lub jakieś uroczystości rodzinne. Obydwa piece zostały wykonane w jednym mieszkaniu.

Tym razem dodaję piece narożne, które mają kafle białe pokryte emalią a kolorowe malowane farbami.

Oto mój ostatni nabytek dwa piece w tym jeden kuchenny mój pierwszy ciekawe jak długo się uchowa los piecy kuchennych jest najtrudniejszy. Oba piece znajdują się w tym samym domu na ul. Andersa, ale w różnych mieszkaniach.

Wszystko wskazuje na to że część gruzu z starego miasta wykorzystano do utwardzenia nawierzchni gruntowej ul. Adama Mickiewicza. Można tam znaleźć oprócz cegieł kafle drzwiczki z pieca potłuczone naczynia czy butelki.

A to dzisiejsze odkrycie w Bartoszowie piec z wkładem żeliwnym.

Dostałem od znajomego dość nietypową kafel legnickiej firmy znalezioną przez niego na terenie pałacu w Zagrodnie. Dotychczas byłem przekonany że kafle tej wielkości wykonywano jako kwadratowe o wymiarze około 22 X 22 cm a ta ma 23 X 32 cm i do tego jest nie przycięta. Z dzieciństwa pamiętam jak zdun u nas stawiał piec to każdą kafel przycina odcinając nadlewkę widoczną na tej kafli przykładając coś w rodzaju noża w który uderzał młotkiem. Nadlew ten zostawiano w kaflarni by podczas transportu nie uszkadzała się krawędź kafli szkliwionej. Po odcięciu nadlewki kafel doszlifowywano na żądany wymiar, szlifując krawędź kamieniem ściernym.

Dzisiaj udało mi się trafić na piękny piec do tego wspaniale odnowiony.
Przyznajcie że żaden mebel nie był by wstanie go zastąpić.
Czasami można trafić na ludzi którzy właściwie traktują to co posiadają i to jest uczta dla duszy.

Drzwiczki wyjątkowo są tabliczką Legnickiej firmy.
Paul Tscharnke, Ofenbaumeister, Liegnitz

A jednak jeszcze piece dziewiętnastowieczne się trafiają i należy podziękować ich właścicielom, że doceniają to, co posiadają.