Witam po raz pierwszy na tym forum. Zapoznałem się ze stroną i przyznam, że pomysł ciekawy. Interesuję się historią Legnicy z jednej strony niejako amatorsko w szerokim obszarze tematycznym a z drugiej jako doktorant uniwersytetu przygotowujący rozprawę naukową związaną z Legnicą na konkretny wąski temat. Pomyślałem, że może warto rozważyć powołanie jakiegoś podmiotu, np. Legnickiego Towarzystwa Historycznego, który mógłby organizować otwarte spotkania, wykłady, prezentacje w różnych środowiskach, np. w szkołach. Ponadto upodmiotowienie projektu pozwoliłoby występować do różnych instytucji o środki na działalność. A wiadomo, że po to aby projekt mógł się rozwijać potrzebne są finanse. Może warto o tym pomyśleć?

Tak, to dobry pomysł? Tak dobry jak powołanie do życia Filharmonii Legnickej, czy Opery miasto ma obiekt do zagospodarowania- to byłe kino "OGNISKO" ( nawiasem mówiąc doskonała lokalizacja w centrum Legnicy). Co treści strony to oczywiście trzeba (ogromne zaległości w oficjalnej historii) wypełnić białe plamy. Liegnitz, to nasz "łup" wojenny, lecz równierz nasza mała ojczyzna. Miejsce urodzin kilkudziesięciu tysięcy polskich Legniczan i dla nich powinno się tworzyć audiowizualne pamiętniki.
Ta wiedza jest szczególnie potrzebna młodym pokoleniom by pamiętali kto tworzył polską Legnicę w Liegnitz. W jak trudnych warunkach powstawała i w jakim sąsiedztwie
( nawiasem mówiąc to nasz "wielki sąsiad" decydował o wszelkich lokalizacjach ,bądź ustalał standard wykonania- vide przejście podziemne na ulicy Złotoryjskiej, bród na Kaczawie i..t..d. ) Skutki tego sąsiedztwa dzisiaj odczuwa wielu - co rano jadąc do pracy ( Wschodnia Legnica- Osiedla Kopernik i Piekary do Zachodniej- czyli dzielnice Fabryczna , Przedmieście Głogowskie- Centrum- dalej na wschód Osiedle Asnyka z Hutą miedzi na swojej krawędzi). Lignica 1945 to wielki szpital polowy Armii Radzieckiej, "pochodnie Stalina" i nie tylko. Gwałty i akty pospolitego bandytyzmu.- autorstwa maruderów z pod znaku „czerwonej gwiazdy”. W tych warunkach wielu nie było w stanie wytrwać i uciekało ( np. z kasą miasta). Przybycie płk. Myrka ucywilizowało pracę "ZARZĄDU MIASTA" po tym jak marszałek "dwojga narodów" wyrzucił wszystkich polskich mieszkańców na wschodni brzeg Kaczawy., a na zachodzie naszego grodu OGRODZIŁ co mu się podobało i na 48 lat włączył z pod polskiej jurysdykcji - np. 40ha pięknych willowych budynków oraz 240 ha innych doskonałych obiektów – które dewastował do drugiej połowy lat osiemdziesiątych .Pan Franciszek popełnił ciekawy fotoreportaż o Legnicy Radzieckiej – lat osiemdziesiątych , Pan Kondusza Małą Moskwę ( nawiasem mówiąc w wielu aspektach obiektywną ) Lecz to za mało- autorzy ci powinni w formie nie komercyjnej pokazać /wypełnić historię współczesną Legnicy.
Obnażyć głupotę wyburzeń – wielu pięknych budynków zdewastowania potoku Młynówka ,
Pokrycia asfaltem alejek parkowych!!! Jak też pięknych i rzadkich z profesjonalnego punktu widzenia nawierzchni ulic- vide ul. Oświęcimska. I wielu podobnych radosnych pomysłów.
Projekt Lignitz ma pokazać niemiecką - :starą Legnicę , ale nie powinien pokazywać nazistowskiej radosnej watahy – która w pierwszej połowie lat czterdziestych : mordowała polskich patriotów ,grabiła dobra narodowe, urządzała przerażające łapanki i maksymalnie eksploatowała podbity naród.[/color][/b][/b] Historia nie jedno ma imię i zatacza kręgi.
Autorom i twórcom przypominam kto wywołał ostatnią wojnę światową i czym ta wojna się skończyła dla Polski. Na koniec tego nieco przydługiego „postu” powtórzę : Jak rola, choć żyzna, nie może być płodna bez uprawy, tak i duch bez nauki. Pamięć o tym nie może umrzeć!! Pozdrawiam Stanisław.

Rozwodzić się nie zamierzam. Napiszę krótko.
Trzeba rozgraniczyć dwie sprawy: obiektywną historię powszechną (jaka sama się pisze od zarania dziejów) i subiektywną i bolesną historię własnego narodu, czy bliżej - nawet rodziny.
Autorzy tej strony zaznaczyli gdzie się tylko dało, że nie zamierzają być cenzorami historii, bo nie mają do tego prawa. Zresztą słusznie. Pokazując nawet uśmiechniętych hitlerowców, pokazują mieszkańców niemieckiego miasta Liegnitz, którzy byli wówczas u siebie i nic (nawiasem mówiąc) dziwnego, że będąc w domu - byli radośni.
Portal jest historyczny. Nie polityczny ani też nie narodowościowy. Tyle.
Nie zamierzam się dalej rozpisywac z jednego, prostego względu. Nieprzekonanych, i tak nie przekonam. Choć zawsze istnieje ta iskierka nadziei.

Historia nie polityka popieram kolegę I Love Liegnitz

Mam pytanie do Artura. Czy mógłbyś zdradzić na jaki temat przygotowujesz rozprawę naukową? Czy w jakimś stopniu nawiązuje ona do okresu, który interesuje nas portal?
Napewno wokół strony powstanie stowarzyszenie/towarzystwo bądź fundacja. Pierwsze przemyślenia i drobne kroki za nami.

Witam, z zainteresowaniem przeczytałem odpowiedzi do mojej propozycji upodmiotowienia projektu portalu. Wiem, że w Legnicy jest wiele instytucji, które w swoich obszarach działalności mają prace historyczne, np. Towarzystwo Przyjaciół Nauk z wielkim dorobkiem naukowym trochę dzisiaj marnowanym i nie docenianym, Muzeum Miedzi, Towarzystwo Pro Legnica, więc jeżeli nie widzicie takiej potrzeby aby powoływać podmiotu zajmującego się badaniami historycznymi miasta to nie ma sprawy.
Co do mojej rozprawy jest już ona gotowa. Ogólnie mówiąc dotyczy legnickiej prasy z lat 1945 -1948 i opiera się na ponad 34 000 tekstów oraz na ponad 2 000 inseratach (nie jestem historykiem lecz specjalizuję się w medioznawstwie). Przed obroną pracy nie powinienem na ten temat więcej się rozpisywać. Dodam, że dokonując kwerendy żródeł natrafiłem na wiele informacji do tej pory nie opublikowanych, bardzo często poddających w wątpliwość rzetelność dotychczasowych opracowań znanych regionalnych historyków. Z pewnością przyjdzie czas na prezentacje moich badań, być może na stronach tego portalu.
Pragnę jeszcze odnieść się krótko do niektórych zamieszczanych na tym portalu opinii, jakoby Legnica przed II wojną światową miała swój okres świetności, oraz, że gdyby nie wojna dzisiaj miałaby pomiędzy 250 do 300 tysięcy mieszkańców. Z lektury żródeł wynika, że w tym okresie Legnica była prowincjonalnym miastem, z rozdrobnionym handlem, małymi manufakturami przemysłowymi i rzemieślniczymi, miastem garnizonowym, z dużym bezrobociem. Ponadto stopniowo się wyludniała. Władze Rzeszy Niemieckiej nie inwestowały i nie wspierały takich miast jak Legnica, gdyż uważano je za strefę przyfrontową w planach wojennych. Taki obraz wyłaniający się z moich prac badawczych w niczym nie zmienia mojego podejścia do tematu Legnicy, jako mojego rodzinnego miasta. Zależy mi na tym, aby ta historia została zbadana rzetelnie z należytym dystansem naukowym do przedmiotu badań. Bez sentymentu i emocji oraz zabarwień propagandowo - politycznych (nie ma się co dziwić, skoro autorzy dotychczasowych opracowań naukowych i ogólnie książek z tematyką legnicką bardzo często mieli swój polityczny życiorys). Czytając dotychczasowe monografie miasta dostrzegam, że pomijają one wiele istotnych moim zdaniem faktów. Być może jest to wynik ograniczeń wydawniczych. Skoro tak, to może warto napisać nową biografię bez ram wydawniczych, rzetelną i obiektywną. A może to będzie zadaniem tego portalu? Zgłaszam się na ochotnika do rozdziału o legnickiej prasie, radiu i rosyjskiej tv oraz o legnickich wydawnictwach. Jest o czym pisać.

Dzięki za te ważne słowa. Takich właśnie – jak sam się nazwałeś – ochotników nam trzeba. Skontaktuj się proszę przez formularz ze strony głównej.
I do zobaczenia w "realu", jak najszybszego, mam nadzieję.



Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2012-02-25 10:56 przez I_Love_Liegnitz.

Witam wszystkich miłośników tego portalu super że coś takiego powstało wreście codziennie tu zaglądam może też coś dołoże bo interesuje się naszym miastem pozdrawiam

Witam.

Wielkie dzięki twórcom portalu i prowadzącym za cykl przedruków ze starej legnickiej prasy. Bardzo ciekawe były artykuły dotyczące przybycia sterowca Sachsen i jego pobytu w Legnicy. Bardzo ciekawa była także relacja z zawodów balonowych. Z niecierpliwością czekam na kolejne, mam nadzieję także z festynów strzeleckich odbywających się w Legnicy, z tego co wiem, bywało na nich po kilkadziesiąt tysiecy uczestników oraz z wystaw organizowanych w mieście a szczególnie z Gugali w 1927 roku.
Od pewnego czasu zastanawia mnie, dlaczego Legnica i jej władze nie mogły wykorzystać historii w rozwoju miasta. Przykładem jest tu Zgorzelec i Gorlitz, co jest zupełnie zrozumiałe. Właśnie na bazie historii, Legnica i Gorlitz / jako dwa główne miasta /, powinny być bodźcem do rozwoju. Nie chodzi tu o jekieś myśli rewizjonistyczne ale o naturalne podłoże historyczne.
Dużo się mówi o utworzeniu Uniwersytetu Legnickiego. Co miałoby przeszkadzać w tym, jeżeli za bazę do tego można wykorzystać legnickie uczelnie oraz uczelnie z Gorlitz / powiązana jest ona z Chemnitz /. Myślę, że znalazły by się środki unijne na to, mam już nawet nazwę na taki projekt...Niederschlesische Techniche Uniwersitet Liegnitz-Gorlitz / kolejność miat w nazwie dowolna /. Można ewentualnie skusić się o stronę trzecią, czyli Czechy.
Dużo się także mówiło o Muzeum Zimnej Wojny. Znowu ukłon w stronę włodarzy miasta. Właśnie Legnica ze względu na historię jest idealnym miejscem. Temat ten można rozwinąć na lata wcześniejsze, dotyczące historii niemców, polaków oraz obywateli żydowskich, mieszkających na tych terenach oraz rosjan i w póżniejszym okresie wcale nie małą ilość greków i innych przedstawicieli. Właśnie na bazie tego tyglu narodowościowego i kulturowego, aż prosi się o utworzenie Muzem, Instytutu np. Wolnej Myśli. Tutaj także można myśleć o funduszach unijnych, przy wydatnej pomocy Niemiec, ale wiąże się z tym napewno uznanie także w pewnym sensie " niemieckości " tych terenów. Nie oszukujmy się, hasła typu " tereny odzyskane" nijak się mają do prawdy historycznej. Przecież nie było na tych terenach zaborów. Wiem, że wkładam tutaj "szpilkę", ale taka jest historia.
Wracając do tematu, idealnym do tego miejscem jest teren przy ul. Wrocławskiej. Nie myślę tu oczywiście o czymś takim, jak Paul Lobe Haus, ale iten ten temat można przy okazji wykorzystać.
Pomysłów na wykorzystanie historii tych terenów można mnożyć na pęczki, ale to nie miejsce i czas na to. Zresztą zawsze można później powiedzieć, a miało być tak pięknie, a wyszło jak zwykle.