Lipce – Lindenbusch

Lipce są niewielką wsią usytuowaną na południe od drogi prowadzącej z Legnicy do Chojnowa. Miejscowość była wzmiankowana już w 1424 r. jako Lynden posch, natomiast w 1789 r. jako Lindenpusch. W 1845 r. jako Lindenbusch, które można tłumaczyć jako lipowy lasek (zagajnik). Wieś 1 października 1936 r. została przyłączona do Ulesie.
Właścicielami wsi byli m.in. mieszczanin legnicki i prawnik Johann Georg Crauss (ur. 1639 – zm. 1703), Christian i Johann Christian von Werach (w latach 1722-1787), Michael Herrnwolf (od 1787), królewski poborca podatkowy Karl Gottlieb Riedel (1830, 1845), porucznik Karl Matthesius (1876), od którego jesienią 1887 r. majątek za 570 000 marek kupił urzędnik Tölke. Później na przełomie XIX i XX w. właścicielem był dr Ludwig Kiesewalter. W latach 30 XX w. nie istniały już dobra rycerskie w Lipcach z folwarkiem Annawerder. Teren po nich został przejęty przez wojsko.
W 1812 r. w Lipcach otwarto kawiarnię, która wkrótce stała się docelowym miejscem spacerów legniczan. 26 sierpnia 1817 r. miały miejsce uroczystości związane z oddaniem do użytku pawilonu widokowego położonego na wzgórzu w pobliżu Lipiec i Jaszkowa. Był to belweder poświęcony bitwom z 1634 i 1813 r., który został wzniesiony przez Carla Siegmunda Otto von Unruha. Pomnik poświęcony przede wszystkim został pamięci dowódców oraz żołnierzy pruskich i rosyjskich walczących w bitwie nad Kaczawą. We wnętrzu budowli, obok tablic, znajdowało się popiersie Blüchera. Belweder nie zachował się.
Przed 1945 r. Lipce znajdowały się w granicach administracyjnych gminy Czerwony Kościół. Obecnie należą do gminy Miłkowice.

Położenie: 51°12′45″N 16°06′30″E. 

Źródła:
Humeńczuk G., Legnickie pomniki przed II wojną światową, Legnica 2000.
Łuczyński R.M., Rezydencje i majątki szlacheckie w powiecie legnickim do 1945 roku, Wrocław 2012.
Słownik etymologiczny nazw geograficznych Śląska, t. VII, pod red. S. Sochackiej, Opole 1994.