Springer Elfriede

Elfriede Anna Springer urodziła się 5 kwietnia 1886 roku w Żaganiu. W rodzinnym mieście uczyła się w szkole dla dziewcząt. Wcześnie ujawniła swoje zdolności plastyczne. Uczęszczała na kursy malowania i pobierała prywatne lekcje rysunku. Naukę kontynuowała we wrocławskiej Szkole Sztuki i Rzemiosła Artystycznego (Königliche Kunst- und Kunstgewerbeschule), w tym czasie dyrektorem placówki był znany architekt Hans Poelzig. Springer studiowała prawdopodobnie w działającym przy uczelni seminarium dla nauczycieli i nauczycielek rysunku. Uczono tam rysunku, malarstwa, metodyki nauczania oraz historii sztuki. Studia zakończyła w roku akademickim 1911/1912 egzaminem uprawniającym do wykonywania zawodu nauczyciela rysunków w szkołach średnich. Springer złożyła ponadto stosowne egzaminy dające jej dodatkowo możliwość prowadzenia zajęć z prac ręcznych i gimnastyki.

Wiosną 1913 roku Elfriede Springer pojawiła się w Legnicy. Tutaj na całe swoje zawodowe życie związała się ze szkołą dla dziewcząt noszącą imię Augusty Viktorii. Szkoła ta kontynuowała tradycje placówki dla dziewcząt działającej w Legnicy od 1855 roku. Jesienią 1909 roku zakład został przeniesiony do nowego gmachu przy Bilseplatz (Skwer Orląt Lwowskich), Jako nauczycielka znana była z tego, iż często prowadziła zajęcia w terenie. Uczyła rysunku, zasad perspektywy i kompozycji wykorzystując zabytkowe budowle, place, ulice i zaułki Legnicy. Zdarzało się, że w poszukiwaniu ciekawego miejsca Elfriede Springer wraz z uczennicami udawała się poza Legnicę.

Praca dydaktyczna zapewniała jej utrzymanie i przez dwadzieścia lat stanowiła ważny element życia. Jednak jej największa pasją było rysowanie dawnych budowli tworzących dziedzictwo kulturowe regionu. Cały swój wolny czas, w tym także wakacje poświęcała rysowaniu zabytków architektury reprezentujących wielkie epoki w sztuce. Głównym tematem jej prac były śląskie zamki i pałace. Pojawiały się one na łamach prasy, znajdowały się na kartach książek wydawanych przez nią, były motywem wielu pocztówek. Springer rysowała również inne zabytkowe budowle: kościoły, ratusze, mury i budowle obronne, mieszczańskie kamienice i chłopskie domy, ulice, place, urokliwe zaułki, malownicze ruiny, mosty, fontanny i rzeźby, detale architektoniczne, zabytkowe wnętrza, czasem panoramy miast i pejzaże. 

Elfriede Springer przez blisko 20 lat współpracowała z Liegnitzer Tageblatt. Jej współpraca z tym legnickim dziennikiem rozpoczęła się w 1925 roku z inicjatywy ówczesnego redaktora gazety, Wolfganga Krausa. Springer dostarczyła redakcji w sumie około 700 rysunków. W latach trzydziestych w wydawnictwie H. Krumbhaara, Elfriede Springer wydała trzytomową publikację poświęconą śląskim zabytkom. (Niederschlesische Kunstdenkmäler). Pierwszy tom ukazał się w 1931 roku. (drugie wydanie 1932, trzecie – 1937), drugi tom w 1933 (drugie wydanie w 1938), zaś trzeci tom ukazał się w 1936 roku.

Elfriede Springer początkowo w Legnicy mieszkała przy Goldberger Straße 106 (ul. Złotoryjska), gdzie zajmowała całe pierwsze piętro w czterokondygnacyjnej kamienicy. W 1938 roku jako emerytowana nauczycielka, kupiła dom ze sporym ogrodem na terenie Starych Piekar (Groß Beckern). Jesienią 1946 roku ostatecznie opuściła Legnicę. Osiadła wraz z macochą w Löbichau, a po jej śmierci przeniosła się w 1947 roku do Lipska. Tam zmarła 29 listopada 1959 roku. Została pochowana w Großstechen. 

Źródło: G. Humeńczuk, Elfriede Springer (1886-1959). Życie i twórczość, Legnica 2007