Wilhelmsbad i Wilhelmtheater (obecnie Dom Studenta PWSZ)

Budowę budynku zakładu kąpielowego i leczniczego „Wilhelmsbad” rozpoczęto w 1874 r. 2 lipca 1875 r. nastąpiło jego otwarcie. Został on ulokowany nad Młynówką przy Luisenstraße 10 (ul. Mickiewicza). Jego właścicielami byli Wilhelm Rüger i August Feuer. W 1894 r. zakład powiększono o 12 wanien do kąpieli i 3 prysznice. Pod koniec XIX w. nowym właścicielem został dr med. Kurt Jurock. W 1905 r. powstał nowy kryty basen. Jeszcze przed wybuchem pierwszej wojny światowej i w latach 20. XX w. zakładem zarządzali spadkobiercy dra Jurocka. A już w latach 30. Wilhelmsbad kierowany był przez firmę Baumagart u Co., G.m.b.H.
W 1876 r. w ogrodzie zakładu uruchomiono scenę letnią zwaną „Wilhelm-Theater” z odkrytą widownią. Została ona otwarta 26 maja 1876 r. Po drobnej przebudowie we wrześniu tego samego roku nastąpiło jej kolejne otwarcie. Pierwszym dyrektorem Wilhelmtheater został Paul Lehmann. Na początku teatr służył kuracjuszom Wilhelmsbad. Widownia mogła pomieścić ok. 800 osób. Niebawem powstał tutaj drewniany pawilon. Teatr spłonął 18 lutego 1906 r.
W drugiej i trzeciej dekadzie XX w. w ogrodzie była prowadzona restauracja przez Paula Reitera. Na początku lat 30. jej właścicielem był Wilhelm Wower. A przed wybuchem drugiej wojny światowej w ogrodzie mieściła się oberża „Luisenhof”.
Po 1945 r. budynek zatracił swoją pierwotną funkcję. W 1952 r. został przekształcony na siedzibę Technikum Samochodowego im. Wilhelma Picka w Legnicy. W 1990 r. zasypano basen i utworzono salę gimnastyczną. Szkoła działała tutaj do czerwca 1997 r. W 1998 r. budynek został przekazany przez Skarb Państwa, Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Legnicy. W 2005 r. rozpoczął się jego remont i od 2009 r. mieści się w nim Dom Studenta PWSZ.

Źródła:
G. Humeńczuk, Legnica około 1900 roku, Legnica 2004
www.pwsz.legnica.edu.pl